Początkwo nasza praca polegała głownie na pielęgnacji roślin. Pierwsze dni upłynęły pod znakiem uszczykiwania młodych liści. Zabieg ten polegał na usuwaniu młodych liści na wysokości taśmy, na której ukladają się w dalszym etapie produkcji owocostany. Dzięki temu uzyskano lepszą ekspozycję kwiatów w kierunku słońca, oraz maksymalizację zapylenia. Kolejnym, najważniejszym zabiegiem pielęgnacyjnym jest wyciąganie kwiatów na zawnątrz rośliny. Ponieważ truskawki bardzo mocno się krzewią, część kwiatów "uwięziona jest" wewnątrz roślin. Należy wyciągnąć je na zewnątrz, tak aby ułatwić trzmielom zapylenie, co oczywiście przekłada się na ilość zawiązanych owoców, a co za tym idzie- wielkość plonu. Wyciąganie kwiatów służy także lepszemu nasłonecznieniu zawiązanych z nich w przyszłości owoców oraz, co bardzo ważne, przyśpiesza zbiór, ponieważ wyciąganie "uwięzionych" wewnątrz roślin owoców jest bardzo czasochłonne, a takie truskawki najczęściej są niewybarwione i zgniłe. Zabieg wyciągania kwiatów przeprowadzany jest pięcio-, czasem sześciokrotnie w danym sezonie (również w trakcie trwania zbiorów) i jest on określony przez plantatora jako kluczowy i niezwykle istotny dla otrzymania zakładanego plonu. Ponieważ rynny podwieszone są wysoko, pracownicy przemieszczają się w trakcie wykonywania tego zabiegu na specjalistycznych szczudłach ogrodniczych (w zależności od wzrostu pracownika, mają one 20, 25, 30 lub 40 cm). Praca na podwyższeniu pozwala na dokładne wykonanie tego zabiegu. Kolejna czynność, jaką wykonywaliśmy to usuwanie rozłogów (zwanych wąsami). Podobnie jak chwasty, stanowią one dla truskawek konkurencję o wodę i światło. W okresie wegetacji zabieg ten należy wykonać przy pomocy ostrego narzędzia (w naszym przypadku małego nożyka) co najmniej dwukrotnie.

Opracowały: Natalia Matkowska, Ewa Rymarowicz, Magdalena Dąbrowska