Murcia jest jednym z najgorętszych regionów Hiszpanii. Latem dzienna temperatura regularnie przekracza 40°C, natomiast średnia temperatura w miesiącach zimowych to 11°C. Ze względu na tak dogodny klimat oraz żyzne ziemie rejon Murci ma charakter głównie rolniczy. Uprawiane są tu owoce cytrusowe, takie jak pomarańcze i cytryny, ale także winorośla, oliwki i kwiaty. Jednak od zawsze borykano się tu z problem niedostatku wody. Rejon Murci oraz Alicante jest najsuchszym rejonem w Hiszpanii. Średni poziom opadów waha się między 300 a 350 mm w ciągu roku i zdecydowana większość przypada na dwa miesiące – kwiecień i październik. Wody dostarcza rzeka Segura, jednak ilość ta,  nie jest wystarczająca. Braki uzupełniane są wodą z rzeki na zachodzie Hiszpanii – Tajo, która połączona jest z Segurą akweduktem wybudowanym w latach 70-tych.

W ciągu ostatnich lat w Hiszpanii trwają prace nad optymalizacją dostaw ilości wody do upraw roślin. Polega to na prowadzeniu badań w celu znalezienia ilości wody, niezbędnej do egzystencji rośliny tzn. nie dostarczać więcej wody niż roślina potrzebuje, jednak na tyle dużo, aby zachować jak najlepszą jakość finalnych produktów. Uniwersytet Miguel Hernandez prowadzi kilka projektów związanych z produktami pochodzącymi z upraw z kontrolowanymi dostawami wody, badając jak zmienia się ich jakość, funkcjonalność i walory organoleptyczne, wraz ze zmniejszającą się ilością wody dostarczają podczas wzrostu rośliny czy drzewa.

Jeden z projektów dotyczy pistacji. Jeden z dużych dostawców, dostarcza kilka partii trzech 3 różnych odmian surowych pistacji: P. Terebinthus, P. Altantica oraz P. Integerrima, które podczas wzrostu w zróżnicowany sposób zaopatrzane były w wodę, oraz „Secano” – partię, która wzrastała naturalnie, bez interwencji hodowcy.  

Prace rozpoczynają się od liczenia pistacji otwartych, zamkniętych, pustych oraz uszkodzonych i zepsutych tj. niedających się do spożycia. Zdecydowanie najwięcej zamkniętych oraz popsutych pistacji obserwuje się w partii Secano, której wzrost przebiegał bez ingerencji hodowcy.  Nie obserwuje się zależności między ilością dostarczonej wody a proporcją pistacji otwartych do zamkniętych. Widać natomiast nieznaczną różnicę w obrębie odmiany – jedna z odmian zawiera więcej pistacji zamkniętych niż pozostałe.  

Kolejnym doświadczeniem jest pomiar rozmiarów owocu. Każdą pistację pozbawioną łupiny, mierzy się w trzech miejscach, następnie waży łupinę oraz orzech na wadze z dokładnością do 0,001. Otrzymane wyniki zestawia się oraz poddaje analizie statystycznej. W obrębie różnych odmian można zaobserwować zmiany zależne od sposobu nawadniana rośliny. Rozmiar i ciężar owocu w przypadku odmiany X maleje wraz  ze wzrostem ilości wody użytej do nawadniania. Ciekawym jest , że odmiana Y, wykazuje odwrotną zależność. Dla odmiany Y, nie obserwuje się liniowej zależności.