Postanowiono sprawdzić, czy wraz ze zmianą ilości wody użytej do nawadniania drzewa pistacjowego, zmieniają się proporcje mikro- oraz makroelementów w owocach pistacji, a jeśli taka korelacja istnieje, to w jakim kierunku zmiany postępują. Aby to zrobić, należy przed właściwym oznaczaniem rozłożyć związki organiczne za pomocą kwasu azotowego oraz oddzielić z badanego materiału związku krzemu, które nie ulegają działaniu kwasu azotowego. W tym celu rozdrobniono surowe orzechy pistacjowe w młynku oraz naważono do probówek 0,5g próbki z dokładnością do 0,0001g.

Do probówek dodano 5ml 65-procentowego kwasu azotowego, po czym podgrzewano w termobloku pod wyciągiem przez określony czas, systematycznie zwiększając temperaturę oraz mieszając od czasu do czasu.  U wylotu probówek umieszczono szklane kulki które stanowiły pewien rodzaj „zaworu bezpieczeństwa” – kiedy w probówce wytworzyło się ciśnienie spowodowane wytwarzającym się dwutlenkiem węgla, kulki unosiły się odgazowując probówki. Dzięki temu proces zachodził pod wpływem temperatury oraz pod zwiększonym ciśnieniem, co wpływało na przyspieszenie procesu. Po skończonym procesie, probówki odstawiono na 24h.

Po tym czasie zawartość probówek przeniesiono ilościowo do kolb o pojemności 25ml. Aby oddzielić pozostałe po procesie związki krzemu, materiał poddano filtracji przez sączek z bibuły, a następnie zabezpieczono parafilmem.  Tak przygotowane próbki posłużą do badania zawartości miko- oraz makroelementów.