Pistacje użyte w badaniu pochodziły z farmy „El chaparrillo” słynącej z uprawy pistacji i położonej w Ciudad Real. Do badania, użyte zostały owoce drzew pistacjowych następujących odmian: P. Atlantica, P. Integerrima oraz P. Terebinthus oznaczone jako Y, Z i X. Analizie poddano dwa czynniki – odmianę oraz sposób nawadniania drzew, polegający na tym, że T0 stanowiło próbę kontrolną, T1 oraz T2 próby o obniżonej ilości wody. Ograniczone nawadnianie stosowane było w momencie, kiedy wzrost orzecha pistacji zostaje przyhamowany, co przypada od ok. 50-tego do 80-tego dnia. Dla porównania, wzięto również pod uwagę odmianę która rosła bez ingerencji hodowcy – Secano. Zgodnie z informacjami uzyskanymi z farmy, w 2013 największy plon uzyskano z odmiany Atlantica, oraz dużo niższy i zbliżony do siebie dla odmian Terebinthus oraz Integerrima.

W zależności od irygacji, wraz z obniżeniem ilości wody, rozmiar oraz waga pistacji odmiany Atlantica maleje. Odwrotna sytuacja jest w przypadku odmiany Terebinthus. Mimo że Secano ma największe i najcięższe owoce, posiada również najwięcej orzechów zamkniętych, pustych oraz wizualnie nieatrakcyjnych. Można więc stwierdzić, że ilość wody użytej do nawadniania drzewa wpływa na wielkość owoców, jednak efekt będzie różny w zależności od odmiany.

Nie wykazano wpływu na kolor oraz aktywność wody.

Odmiana Atlantica wykazuje obniżoną zawartość oleju w odniesieniu do Terebinthus oraz Integerrima. Można zaobserwować, że wraz ze zmniejszeniem ilości wody, zmniejsza się ilość oleju. Potwierdza to niski poziom oleju w Secano, nie poddawanej dodatkowemu nawadnianiu. Badanie zawartości kwasów tłuszczowych pokazuje, że zmniejszając ilość wody użytej do nawadniania, należy liczyć się z utratą kwasu oleinowego, jednak jest to „rekompensowane” podobnym przyrostem ilości kwasu linolowego.

Twardość orzechów poszczególnych odmian różniła się, wzrastała w kolejności Terebinthus<Atlantica<Integerrima. Choć średnia dla ogółu wykazała zależność T0<T1<T2, w obrębie poszczególnych odmian taka zależność nie wystąpiła.

Ocena konsumencka nie dała jednoznacznych rezultatów. O ile preferencje ankietowanych we Francji, Słowacji i Polsce były zbliżone (wybierając T1 jako najsmaczniejszą), hiszpańskie gusta różniły się od nich, zarówno pod względem preferowanej próbki (T0) jak i wysokości oceny (niżej ocenione).