W ramach tworzenia kolekcji aromatów, postanowiono uzyskać olejki aromatyczne z kilku łatwo dostępnych owoców, ziół oraz przypraw. W tym celu użyto aparatu Derynga*. Jest to polskie urządzenie laboratoryjne do określania ilości olejków eterycznych w materiale roślinnym, które składa się z kolumny destylacyjnej, chłodnicy oraz odbieralnika z kranikiem. Do aparatu podłącza się kolbę wraz z materiałem, z którego chce się uzyskać olejki eteryczne. Materiał z wodą oraz dodatkiem soli doprowadza się do wrzenia. Para wodna i pary olejków unoszone są do chłodnicy, gdzie po powstaniu kondensatu, opadają do części z odbieralnikiem. Odbieralnik połączony jest z kolumną destylacyjną rurką przelewową, zatem woda ponownie wraca do kolby, jednak lżejsze olejki unoszą się na powierzchni. Po zakończonym procesie, spuszcza się wodę z odbieralnika, a następnie zbiera nagromadzone olejki.

Celem było uzyskanie olejku, bez pomiaru jego ilości. Dodatek soli miał ułatwić uwalnianie olejków. Chłodnica schłodzona była za pomocą alkoholu etylowego do temperatury -5°C. Z każdego materiału, olejki eteryczne zbierano chwilę po dojściu do wrzenia oraz po kilkudziesięciu minutach gotowania, zależnie od materiału. W przypadkach, gdy ilość olejków aromatycznych była tak mała, że niemożliwym było zebrania jej do fiolki, na początku procesu dodawano niewielką ilość bezwonnego rozpuszczalnika. Rozpuszczalnik utrzymuje się na powierzchni, a przechodzące przezeń olejki rozpuszczają się w nim, po czym są zbierane do fiolki.

* Aparat Derynga to powstałe w drugiej połowie lat 40. XX wieku laboratoryjne urządzenie do określania zawartości olejków eterycznych w materiale roślinnym, np. w surowcach roślinnych dla perfumerii i ziołolecznictwa, metodą destylacji z parą wodną. Konstrukcja aparatu została opracowana i opatentowana przez prof. Jakuba Derynga 
na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Warszawie.