Diagnostyka kulawizny u Arleny
Pacjent: klacz Arlena, 13 lat, gniada;
Wywiad: kulawizna niezdiagnozowana od dłuższego czasu, brak szczegółowych danych;
Badanie kliniczne: Oglądanie i omacywanie b.z.
Badanie w ruchu: kulawizna w kłusie, stopień 3., widoczna na twardej powierzchni zarówno na kole podczas ruchu w obie strony, jak i po linii prostej. Próba zginania ujemna (ruch bez zmian).
Znieczulenia miejscowe: TPA ujemne; MPA ujemne; znieczulenie dostawowe stawu pęcinowego dodatnie (kulawizna znacząco mniejsza).
Wykonano zdjęcia rentgenowskie – widoczny czip w stawie pęcinowym oraz silna mineralizacja w dystalnym rejonie kości koronowej. Maź stawowa stawu pęcinowego w badaniu organoleptycznym bez zmian.
Diagnoza: bolesność kończyny w dużej mierze spowodowana jest czipem w stawie pęcinowym;
Leczenie: zalecono artroskopowe usunięcie czipa stawowego;
Komentarz:
W przypadku wielu kulawizn najtrudniejszą częścią leczenia jest diagnostyka. Mało który pacjent ma wyłącznie jedną zmianę, w sposób nie podlegający dyskusji odpowiadającą za kulawiznę. W większości wypadków, zwłaszcza u koni starszych, a także sportowych, poddawanych intensywnemu treningowi, w badaniu rentgenowskim można stwierdzić większą ilość zmian patologicznych. Dlatego niezwykle ważne jest ustalenie, co konkretnie odpowiada za ból i tą przyczynę leczyć, nie sugerując się często, wydawałoby się, oczywistą diagnozą „na pierwszy rzut oka”. W tym wypadku koń został przekazany do kliniki celem usunięcia czipa stawowego (stąd w trakcie znieczuleń diagnostycznych po MPA zdecydowano się na znieczulenie stawu pęcinowego, zamiast zazwyczaj stosowanego znieczulenia 4 point). Jednak lekarze w pierwszej kolejności musieli wykluczyć inne przyczyny kulawizny(np. widoczne na zdjęciu rentgenowskim zwyrodnienie na kości koronowej), bowiem nawet idealnie przeprowadzona operacja choćby dużego, a nie będącego przyczyną kulawizny czipa stawowego nie przyniesie spodziewanego efektu. Należy tu odróżnić prewencyjne usuwanie czipów w przypadku młodych koni sportowych przed rozpoczęciem treningu – w przypadku czipów dających z wysokim prawdopodobieństwiem kulawiznę – od leczenia koni już kulejących, starszych i użytkowanych rekreacyjnie (o wiele mniejsze obciążenia układu kostno-stawowego).