Wywiad:

Dzień po wyścigu wałach zaczął kuleć. Koń nie chciał stanąć na kończynie. Został rozkuty w stajni i przywieziony do kliniki.

Badanie ortopedyczne:

- kulawizna 4. stopnia (prawa kończyna miedniczna) oraz wzmożone tętnienie tętnic palcowych;

- badanie czułkami kopytowymi wykazało silną bolesność lateralnej części kopyta;

- wykonano zdjęcia RTG, które wykazały złamanie kości kopytowej typu I (złamanie pozastawowe wyrostka podeszwowego bocznego).

Leczenie:

Wałacha podkuto na okrągłą podkowę z czterema kapturkami. Koń ma pozostać w boksie na kilka miesięcy z ograniczeniem ruchu – spacery w ręku.

Złamania kości kopytowej dotyczą najczęściej koni sportowych. Pacjent wykazuje typową dla tego schorzenia kulawiznę z podparcia, która może się znacznie nasilić w ciągu pierwszej doby od chwili złamania.

Złamania kości kopytowej możemy podzielić na sześć typów - w zależności od lokalizacji złamania w obrębie kości kopytowej, ilości odłamów oraz tego czy linia złamania przebiega przez powierzchnię stawową. W diagnostyce różnicowej musimy uwzględnić ropień podeszwy, ranę penetrującą kopyta, podbicie podeszwy oraz septyczne zapalenie stawu kopytowego.

Terapia zależy od rodzaju złamania. Możliwa jest stabilizacja zewnętrzna (np. opatrunek gipsowy, podkowa zamknięta, podkowa zamknięta z kapturkami) oraz stabilizacja wewnętrzna (np. śruby dociągające). W przypadku złamań wieloodłamowych konieczne bywa artroskopowe usunięcie odłamów.

Złamania kości kopytowej zazwyczaj goją się przez zrost włóknisty, dlatego obraz radiologiczny może na zawsze zostać zmieniony (widoczna linia złamania).