Wywiad:

Jakiś czas temu, prawdopodobnie na skutek urazu mechanicznego, u konia na zadzie po prawej stronie powstał duży krwiak. Zmiana powoli się zmniejszała, aż wzdłuż mięśni zadu i uda powstał twardy w dotyku twór.

Badanie kliniczne:

Twarda, niebolesna, nie grzejąca zmiana zlokalizowana pod skórą. Nieprzesuwalna względem podłoża.

Leczenie: 

Kalcyfikację usunięto chirurgicznie w nieczuleniu ogólnym. Usunięto zmianę długości 40 cm, która zbudowana była z dwóch "ścian" objętych procesem kalcyfikacji, pomiędzy którymi powstała wąska jama. Zwapnione struktury pokryte były cienką błoną – zdjęcia  poniżej.

Po zabiegu prowadzono następującą farmakoterapię: Penovet im, Flunixin iv.

Dyskusja:

Krwiakiem nazywamy zebraną poza naczyniami krew, na skutek przerwania ich ciągłości, np. w wyniku tępego urazu. W zdecydowanej większości przypadków krwiaki ulegają całkowitemu wchłonięciu po pewnym czasie. Czasami dochodzi jednak do wytrącania się związków mineralnych zawartych w osoczu, np. soli wapnia, w następtwie czego krwiak ulega kalcyfikacji. Złogi mogą być zlokalizowane w tkance podskórnej, mięśniach oraz innych tkankach miękkich.

U koni oraz innych zwierząt (np. psy, koty) opisano schorzenie charakteryzujące się powstawaniem złogów soli wapnia w tkankach miękkich. Calcinosis circumscripta to powstawanie ograniczonych grudkowatych ognisk mineralizacji w obrębie tkanek miękkich. U koni zwykle są zlokalizowane w tkance podskórnej w pobliżu stawów oraz pochewek ścięgnowych. Miejscem predylekcyjnym dla tego schorzenia jest lateralna strona stawu kolanowego, ale opisano te zmiany także w okolicy stawu ramiennego, stawu skokowego oraz szyi. Zmiany zwykle są niebolesne, nie wypływają na motorykę ruchu konia. Są też nieprzesuwalne, dobrze ograniczone, nie penetrują skóry. Nie znana jest przyczyna tej choroby. Zwykle schorzenie dotyczy koni młodych.  Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu ognisk mineralizacji.