Przypadek kolki jelitowej u 18-letniego wałacha
Nagły wypadek, do którego wezwano lekarza ok. godz 20. Właściciel relacjonował, że koń leży w hali i nie podejmuje prób wstawania. Prosił o natychmiastowy przyjazd.
Pacjent : wałach, 18 lat, znany ze skłonności do nawracających kolek, brak zgody właściciela na ewentualną operację
Objawy: zgodnie z relacją, koń leży na hali, jest spokojny, lekkie poty. Ustalenie pulsu w tej pozycji jest niestety niemożliwe, jak też i pozostałe badania.
Leczenie:
W pierwszej kolejności założono wenflon i pobrano krew do badań oraz podano 20 ml Buscopan Compositum oraz 20 ml Novalginy. Natychmiast po podaniu leków koń wstał i nie próbował już się kłaść. Hematokryt: 36, białko ogólne - w normie; w badaniu rektalnym stwierdzono przemieszczenie prawostronne okrężnicy z rozpoczynającym się skrętem niewielkiego stopnia. Perystaltyka jelit znacznie osłabiona (zwłaszcza jelito ślepe), tętno 44/min. Po zasondowaniu upuszczono ok. 4 litrów refluksu oraz następnie podano ok. 10 litrów ciepłej wody.
Koń podczas badania rektalnego wykazywał tak nasilone rekacje bólowe, iż konieczna była lekka premedykacja z użyciem ksylazyny. Następnie rozpoczęto wlew dożylny NaCl (10 l), regularnie kontrolując perystaltykę i tętno. Ponieważ skręt był bardzo niewielkiego stopnia, a właściciel nie wyrażał zgody na ewentualny zabieg chirurgiczny, całe postępowanie przeprowadzono w stajni, a po stwierdzeniu poprawy perystaltyki i podaniu około połowy płynu(ok. godz. 23), poinstruowano właściciela o dalszym postępowaniu i w razie braku dalszych objawów kolkowych ustalono następną wizytę na godzinę 8:00 rano. Oczywiście postępowanie takie jest zawsze ryzykowne i procedurą z wyboru byłoby przewiezienie konia do kliniki oraz dalsza obserwacja tam, pozwalająca na szybką operację w wypadku pogorszenia (dalszy skręt).
W ciągu nocy właściciel nie zgłaszał się więcej. Rano podczas wizyty kontrolnej koń miał już wszystie parametry w granicach normy, praca jelit była normalna, pacjent zachowywał się spokojnie i zdecydowanie prezentował niezadowolenie z przymusowej głodówki. Właściciel został pouczony o schemacie karmienia (bardzo płynny mesz z dodatkiem parafiny, a w późniejszym okresie niewielka ilość moczonego siana, oraz powstrzymanie się przez kilka dni od podawania paszy treściwej). W tym wypadku dość ryzykowna terapia zachowawcza w stajni, zważając na nasilenie objawów bólowych na początku, zakończyła się pełnym powodzeniem.