Rocco: pies rasy Shar – pei, samiec, 2 lata, 28,5 kg

Niekastrowany samiec z objawami  apatii i anoreksji od 10 dni.

Wywiad:

Właściciele  u swojego weterynarza otrzymali informację, że pies ma trombocytopenię i w trybie natychmiastowym powinni się wybrać na „ostry dyżur” w celu przetoczenia krwi. Jednak w klinice, do której się udali uznano, iż transfuzja nie jest niezbędna, a płytki krwi w rozmazie są w odpowiedniej ilości. Po 2 dniach pies powraca do swojego weterynarza bez poprawy. Wykonano badania krwi i stwierdziono, iż nerki nie pracują odpowiednio i podano Amoksycylinę + Benacor + IRC vet.

Zwierzę nadal w złym stanie. Właściciele udali się do szpitala - po zasięgnięcie drugiej opinii.

Pies nie wymiotuje, oddaje kał z krwią, ma objawy polidypsji i poliurii, anoreksja i apatia.

Badanie kliniczne:

Odwodnienie: 7%

Suche błony śluzowe

Ból przy palpacji jamy brzusznej w części medialnej

T = 36°C

Badanie rektalne – obecność krwi

Wykonano badanie krwi:

Hematologia – leukocytoza 35 000

Biochemia – kreatynina 10,6, mocznik 448 ,  P – 19,3 , K = 6,6

Proteinogram: hipoalbuminemia, alfa-1 i alfa-2 globuliny podwyższone

Badanie moczu:

UPC = 16

Ciężar właściwy = 1,010

Proteinuria ++++

Krew ++

Wykonano takżę badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej.

Zaleca się pozostawienie zwierzęcia w szpitalu.

Wysłano krew do laboratorium na badanie serologiczne w kierunku leishmanii, erlichii i ricketsii (wyniki badania - negatywne).

W przypadku braku poprawy zalecono wykonanie biopsji nerek, dializy otrzewnowej i założenie sondy przełykowej.

Rokowanie ostrożne.

Leczenie:

Fluidoterapia

Omeprazol

Urbal (sukralfat)

Fortekor

Buprex

Cerenia

Metronidazol

W badaniu ultrasonograficznym zaobserwowano:

Nerki normalnej wielkości, ale o powiększonej strukturze. Podwyższona echogenność kory nerek. Nie wykonano badania dopplerowskiego - ze względu na ogromny ból, jakie zwierzę odczuwało w czasie badania. Podwyższona echogeniczność kompatybilna ze śródmiąższowym zapaleniem nerek, glomerulonefritis lub amyloidozą. Pęcherzyk żółciowy z hipoechogeniczną zawartością, nie przylegającą do jego ściany. Splenomegalia, śledziona heteroechogeniczna.

Następnego dnia powtórzono badanie krwi. Wyniki okazały się być lepsze, pozwalające na przeprowadzenie biopsji u zwierzęcia. W pierwszej kolejności zdecydowano się wysłać krew na badanie w kierunku leptospiry i zaczekać z biopsją aż do otrzymania wyników. Właścicieli informuje się o ciężkim stanie pacjenta i o konieczności wykonania dializy otrzewnowej w przypadku wykonania biopsji.

W kolejnym dniu hospitalizacji pies zaczyna gorzej się czuć. Czas krzepnięcia krwi zaburzony.

WBC 38 000

Mocznik 480

Kratynina 10,5

ALT 97

GGT 83

K 6,1

Na 131

Cl 104

Mocz: C.w = 1.010, hematuria +++, glucosuria +, proteinuria 35,6, UPC = 2

USG: ascitis, nerki hiperechogeniczne, wątroba hipoechogeniczna, pogrubienie ściany żołądka i okrężnicy.

Leptospira: wynik negatywny

Ze względu na znaczne pogorszenie stanu zwierzęcia proponuje się eutanazję.