Jette - berneński pies pasterski, suka kastrowana, lat 4

Jette trafiła do kliniki z powodu problemu postępującej kulawizny kończyn miednicznych.

Wywiad: Problemy rozpoczęły się, gdy suka wyskoczyła z bagażnika. Po kilku krokach zaczęła wyraźnie kuleć na kończynę prawą. Po pewnym czasie w ogóle nie obciążała tej kończyny. Następnie, w niedużym odstępie czasu (mniej niż godzina), przestała całkiem chodzić. Od tego momentu nie mogła podnieść tylnej części ciała, a nawet utrzymać pozycji stojącej (potrafiła jedynie siedzieć z silnie zgarbionymi plecami).
Lekarz pierwszego kontaktu po badaniu podejrzewał zerwanie obustronne więzadeł krzyżowych. Z tym podejrzeniem Jette trafiła do kliniki.

Badanie kliniczne:
Pies w zachowaniu nerwowy, zaniespokojony, ale nie wykazywał objawów silnego bólu.
Temp. 39,1°C, błony śluzowe różowe, CRT 1 sek, HF = 100/min, puls silny, regularny; brzuch miękki, niebolesny;
kończyny w badaniu niebolesne, test szufladowy obustronnie negatywny, próby z wygięciem kręgosłupa szyjnego - brak bolesności, ucisk wzdłuż kręgosłupa - także brak bolesności.
Badanie neurologiczne:
parapareza; odruch rzepkowy obustronnie prawidłowy, odruch zginaczowy (czucie bólu głębokiego) obustronnie prawidłowy, próby korektury (przy podtrzymywaniu tylnej części ciała) obustronnie nieobecne;
Badanie RTG: Odcinek lędźwiowo- krzyżowy kręgosłupa bez zmian, biodra prawidłowe;
Badanie hematologiczne i biochemiczne krwi: bez odstępstw od normy.

Diagnostyka różnicowa:
* Przepuklina krążka międzykręgowego
* Kompresja związana z krwawieniem (uraz)
* Zator włóknisto-chrzęstny
* Nowotwór

Leczenie:
Metadon (Polamivet) 3 x dziennie 0,7 ml i.v.
Metamizol (Metapiryn) 3 x dziennie 4,3 ml i.v. (50 mg/kg)
Ringer Lactate we wlewie dożylnym w tempie 2 ml/kg/h
Kontrola wypełnienia pęcherza moczowego

Badania dodatkowe:
Wykonano tomografię komputerową z kontrastem w celu oceny kanału rdzenia kręgowego.
Na całej długości rdzenia nie stwierdzono ucisku. Wykluczono wypadnięcie dysku.
Kontynuowano podawanie leków jak wyżej.

Po 2 dniach Jette postawiona na czterech łapach potrafiła samodzielnie utrzymać pozycję stojącą. W kolejnych dniach zauważano powoli postępującą poprawę. Po 5 dniach reakcje korektury wróciły do normy po stronie prawej (odstawiono opioidowe leki przeciwbólowe).
Z pomocą w unoszeniu tyłu, suka potrafiła wykonać kilka kroków. Rozpoczęto cykl zabiegów fizjoterapeutycznych ambulatoryjnie (suka została wypisana do domu).

Diagnoza: zator włóknisto - chrzęstny

Schorzenie to występuje najczęściej u dorosłych psów ras dużych. Etiopatogeneza nie jest do końca wyjaśniona. Materiał galaretowaty z krążka międzykręgowego dostaje się do naczyń, doprowadzając do zawału niedokrwiennego rdzenia kręgowego. Po wystąpieniu zawału rozwija się unaczynienie oboczne, co umożliwia poprawę stanu neurologicznego pacjenta.
Rozpoznanie stawia się na podstawie wywiadu, objawów oraz drogą eliminacji innych schorzeń (w ostrych przypadkach zawał widoczny jest w badaniu rezonansem magnetycznym).  Rokowanie zależy od stanu wyjściowego - przy zachowanym czuciu bólu głębokiego jest pomyślne. Leczenie opiera się na fizjoterapii i kontroli opróżniania pęcherza moczowego.