23. Deformacje kończyn - źrebię, duński koń gorącokrwisty
Wywiad: Właściciel przywiózł do kliniki klacz ze słabym źrebięciem. Twierdził, że źrebak jest zbyt słaby, żeby wstać, nie chce pić.
Badanie kliniczne: Wszystkie parametry w normie. Przykurcz ścięgien w prawej przedniej kończynie oraz deformacja kątowa obu kończyn miednicznych. Z powodu deformacji kończyn źrebak miał kłopot z podążaniem za matką oraz dłuższym pozostaniem w pozycji stojącej. Odruch ssania i apetyt w normie. Wykonano badania krwi – parametry w normie.
Diagnoza: Przykurcz ścięgien zginaczy palców prawej kończyny piersiowej. Laksacja ścięgien zginaczy palców w obu kończynach miednicznych. Szpotawość lewego stawu skokowego. Koślawość prawego stawu skokowego. Windswept.
Terapia: Założono opatrunek usztywniający (łupki) na prawą przednią nogę. Opatrunek od kopyta aż powyżej stawu nadgarstkowego, mający na celu utrzymanie nóżki w możliwie najbardziej wyprostowanej postawie. Zalecono krótkie spacery po twardym podłożu. W przypadku kończyn miednicznych postanowiono poczekać kilka tygodni, ponieważ często te zmiany ulegają znacznej poprawie po 2-3 tygodniach. Źrebak wrócił do domu. Właściciele mają przywieźć go na kontrolę za 3-4 tygodnie, wtedy zostaną wykonane zdjęcia rtg.