Pacjent: Haflinger, 20 lat, klacz

Wywiad i objawy : w ostatnim czasie klacz leczona antybiotykami (gentamycyna i penicylina) oraz NSAIDS (fenylbutazon) ze względu na ranę nogi z rozwijającą się flegmoną. Z historii konia wiadomo, iż mocznik i kreatynina we krwi już uprzednio znajdowały się na górnej granicy normy. Koń przyjęty do kliniki w ramach ostrego dyżuru ze względu na gorączkę (39 st C), apatię, brak apetytu i ból (objawy kolkowe).

Diagnostyka i leczenie:

Wezwany do pacjenta lekarz weterynarii zalecił wykonanie badań dodatkowych w klinice. Wykonane powtórnie badanie kliniczne potwierdziło temperaturę 39,0, nieco podwyższony puls oraz częstotliwość oddechów i przekrwione śluzówki. Koń apatyczny pomimo podania środków rozkurczowych i przeciwbólowych (Buscopan Compositum), z lekkimi objawami kolkowymi.

Wykonano badanie krwi, które wykazało podwyższony poziom leukocytów ( 15 000) oraz bardzo wyraźnie – mocznika (150 mg/dl) i kreatyniny (500 umol/l). W badaniu rektalnym bardzo silna bolesność obu nerek, poza tym bezobjawowo. Mocz ciemny, mętny, z obecnością białka i nabłonków. Płyn otrzewnowy b.z. USG nerek – zatarta struktura korowo- rdzeniowa, badanie trudne do przeprowadzenia ze względu na silną bolesność.

Leczenie: konia przyjęto do leczenia stacjonarnego. Zalecono dożylne podawanie płynów (NaCl) i małych ilości moczonego siana. Ze względu na silny ból i niskie prawdopodobieństwo kolki pochodzenia jelitowego ( a w jej przypadku – brak zgody właściciela na ewentualną operację) podano finadynę. Dodatkowo zalecono domięśniowe podawanie przez tydzień penicyliny prokainowej. Inne antybiotyki przeciwwskazane ze względu na potencjalne działanie nefrotoksyczne.

Po  3 dniach stan konia uległ bardzo znacznej poprawie, poziom zarówno mocznika i kreatyniny, jak i leukocytów znacząco się obniżył (przy stałym dożylnym nawadnianiu). Po 5 dniach konia wypisano do domu w stanie ogólnym dobrym i zalecono kontynuację antybiotykoterapii. Kontrolne badanie krwi po 2 tygodniach wykazało poziom mocznika, kreatyniny i leukocytów w (górnych) granicach normy.

Wnioski:

1. Przy objawach kolkowych należy zawsze wziąć pod uwagę – i to nie w ostatniej kolejności - jej inne, niż jelitowe, pochodzenie

2. Priorytetem leczenia stanów ostrych jest ulżenie zwierzęciu i czasem trzeba zaniechać pewnych kroków diagnostycznych – w tym wypadku badania ultrasonograficznego

3. Nie zawsze możliwe jest jasne wytłumaczenie przyczyny tak ostrych problemów. U starszego konia można się spodziewać nie tak efektywnej, jak w młodym wieku, pracy nerek. Należy też zachować ostrożność przy podawaniu potencjalnie nefrotoksycznych leków (gentamycyna, ewentualnie fenylbutazon – lub ich połączenie). W powyższym jednak wypadku mamy do czynienia ze stanem ostrym, w kilka tygodni po wspomnianym leczeniu, w dodatku poziom leukocytów wskazuje na infekcję. Ciekawostką był też tak szybki powrót konia do zdrowia z tak poważnego stanu.