Pituary Macroadenoma- część 1
Od września 2013 roku właściciele zauważyli zmianę zachowania psa i leczyli go w różnych klinikach. Na początku wykazywał niespecyficzne objawy. Był bardziej marudny, powarkiwał, był mniej tolerancyjny w stosunku do innych zwierząt i ludzi.
Od października Baxter miewał epizody niepokoju, trząsł się, spadł mu apetyt. W badaniu palpacyjnym wykazywał bolesność w odcinku lędźwiowym i przodobrzuszu.
Pies cierpiał na chroniczne wymioty i biegunki , podejrzewano zespół nadwrażliwego jelita IBD stąd wywnioskowano, że bolesność brzucha wynika z wrażliwości jelit.
Badanie krwi
Hematologia: w normie
Biochemia: w normie
T4/TSH: w normie
Lipaza trzustkowa: w normie
Baxter zareagował dobrze na leczenie buprenorfiną.
W połowie marca tego roku Baxter pojawił się w lecznicy z powodu podobnych objawów; letargii, braku apetytu i osowiałości.Choć po podaniu buprenorfiny pies poczuł się lepiej, w ciągu 24 godzin jego stan sie pogorszył. Wyglądał na zestresowanego, przewracał się, , nie wykazywał objaw bólu kręgosłupa, kończyn, ani brzucha. Był w stanie utrzymać się w pozycji stojącej, jednak propriocepcja była osłabiona. Zauważono bradykardię oraz świsty oddechowe.
Powtórzono badania krwi:
Hematologia: w normie
Biochemia: amylaza nieco poniżej normy 460 U/L (600-1500)
Elektrolity: w normie
Poziom kortyzolu:
TLI – test na specyficzne enzymy trzustkowe trypsynę oraz trypsynogen.
B12 (cobalamin): w normie
Kwas foliowy: niski poziom 7.0 ug/L (8.2-13.5)
Rtg klatki piersiowej: brak patologii
ECG: w normie
U psa zastosowano terapię tramadolem oraz zmieniono dietę, na którą zareagował lekką poprawą.
W połowie kwietnia właściciele zdecydowali się zasięgnięcie drugiej opinii u specjalisty neurologa i wykonanie skanu MRI. Rezonans magnetyczny wykazał masę w przysadce mózgowej.
Najbardziej prawdopodobna diagnoza pituitary macroadenoma- Makrogruczolak przysadkowy