MAX
MAX- NIEMIECKI TERRIER MYŚLIWSKI, 3 LATA I 7 MIESIĘCY; WYKASTROWANY
IVDD- Intervertebral Disc Disease + wrzód żołądka
Przed tygodniem problemy z chodzeniem- sztywność kończyn tylnych. Otrzymał od lokalnego lekarza weterynarii środek przeciwzapalny Previcox®. Nastąpiła chwilowa poprawa postury i problemy z chodzeniem częściowo ustąpiły. Pojawiły się natomiast wymioty z domieszką krwi. Miejscowy lekarz weterynarii podał mu Rimadyl® (przeciwzapalny), Ulcusan® (famotydyna) oraz Pulmostat (przeciwkaszlowy). W dniu wizyty stan się znacznie pogorszył: powtórzyły się zabarwione krwią wymioty, pies nie może się podnieść.
T= 36.3°C; puls 120; oddechy 20; wydłużony czas wypełnienia kapilar: 3 sek; blade błony śluzowe; odwodnienie; zaostrzone tony sercowe; rysunek płuc zaostrzony pęcherzykowy; podkasany i wykazujący bolesność przy omacywaniu brzuch.
Badanie neurologiczne:
Odruchy rdzeniowe:
- M. ex tensor carpii radialis L=3 R=3;
- Odruch rzepkowy L=0 R=0 -M. tibialis cranialis R=0 L=0;
-dir. Ischiadicus L=2 R=2;
- odruch zginania (flexor reflex): kończyny przednie- obecny, kończyny tylne- brak;
- Panniculus: zmieniony;
-napięcie mięśni: zmienione;
-odczuwanie bólu głębokiego i powierzchownego: zmienione, w ogonie zachowane.
Lokalizacja zmiany: L4-S3
Stopień: 5 = paraplegia z brakiem odczuwania bólu głebokiego
Max został przyjęty na leczenie stacjonarne do kliniki. Zastosowana terapia : shockinfusion 200ml + Voluven 100ml (przez 20 minut potem zredukowane o 50 ml/h Ringer + 30ml/h Voluven); buprenorfina 0,01mg/kg i.v.; omeprazol 1mg/kg i.v.; Cerenia 1mg/kg i.v.)
Badanie laboratoryjne(wyniki obiegające o normy):
RBC |
4.24 x 106/µl (5.5-8.00) |
Hb |
10.8 g/dl (12-18) |
HCT |
30,90 % (37-55) |
MCH |
25.5 pg (19-24.5) |
MCHC |
35.0 g/dl (31-34) |
Neutrofile segmentowane |
82.2% (55-75) |
Limfocyty |
9.0% (13-30) |
Monocyty |
6.0% (<5) |
|
|
Glukoza |
150 mg/l (55-90) |
Mocznik |
694.5 mg/dl (20-40) |
Białko całkowite |
5.27 g/dl (6-7.5) |
Albuminy |
2.13 g/dl (2.58-4.73) |
FA |
143 U/L (<130) |
ALT |
497 U/L (<80) |
Fosfor |
11.29 mmol/L (0.9-1.6) |
Crea |
5.4 mg/dl (1-2) |
Potas |
8.7mmol/L (3.7-5.8) |
Skurczowe ciśnienie krwi= 150 mmHg.
Badanie USG: wykazało podejrzenie zapalenie otrzewnej. Silnie zatarta struktura nerek, nierówna powierzchnia, miąższ niejednorodny, hiperechogeniczny z okrągłą hipoechogeniczną wnęką, ponadto hiperechogeniczne ogniska mineralizacji. Granica kora-rdzeń ciężko do odróżnienia= wskazuje to na nefropatię (zapalenie, zmiana wrodzona, toksyczne uszkodzenie) . Żołądek- znacznie pogrubiona ściana ok. 2.2 cm, w pewnym miejscu ograniczona echogeniczna zmiana- wrzód? + otaczające to miejsce tkanki są silnie hiperechogeniczne co może wskazywać na perforację ściany. Ściana jelit jest wypełniona półpłynną konsystencją, pogrubiona i powyrastana ściana- enteritis? Trzustka- niejednorodna hiperechogeniczna, częściowo hipoechogeniczna= zapalenie?
ŻOŁADEK
ŻOŁADEK 2
NERKA LEWA
NERKA PRAWA
JELITO CIENKIE
DWUNASTNICA
Prognoza jest zła, stan Maxa nie uległ poprawie oraz uzyskane wyniki badań diagnostycznych, które nie wykluczają nawet perforacji ściany żołądka oraz zapalenia otrzewnej. Poza tym obraz ultrasonograficzny nerek, które są silnie zmienione wskazuje na niewydolność nerek ( ostrą bądź ostry początek chronicznej niewydolności nerek) oraz zapalenie trzustki.
Terapia: DTI Ringer+ 5% glukoza 160ml/h; DTI Voluven 80ml/h; Insulina DTI z 10 ml/h (=250ml NaCl + 2,2 IE/kg= 18 IE Huminsuliny razem); Calcium borogluconatum 1ml/kg przez 20 min.
Z czasem zredukowano szybkość infuzji i zaprzestano podawać Voluven. Zwiększono podaż wapnia o 4,5 ml/kg przez 20 min ze względu na jego dalej niski poziom (0,88), zwiększono także podaż insuliny (wysoki poziom potasu 9.3).
Wykonano płukanie jamy otrzewnowej 170 ml ciepłego roztworu NaCl. Pobrano do badań 3 ml czerwonego płynu bez zanieczyszczeń.
Stan psa nie ulegał poprawie, Ht 17%, najwygodniejszą dla niego pozycją było położenie na brzuchu. Przyspieszone oddechy 42 i puls 148. Poziom glukozy 310mg/dl , kreatynina 5.00 mg/l, hemolityczne osocze krwi bardzo hemolityczne.
Niestety tej samej nocy oddechy i akcja serca Maxa ustały.