Charakterystyka rasy kóz Florida Sevillana

Charakterystyka rasy kóz Florida Sevillana

Pochodzenie:

Rasa wywodzi się od autoktonicznych kóz w typie alpejsko-pirenejskim, użytkowanych w dolinie rzeki Guadalquivir. Zwierzęta te w pierwszej połowie XX w. zostały skrzyżowane z kozami w typie nubijskim. Na początku lat 80-tych populacja powstała z tych kojarzeń była bardzo niejednorodna. Jednakże w 1985 r. D. Jose Antonio Sanchez ufundował prace selekcyjne nad stadem eksperymentalnym, dzięki czemu utrwalone zostały cechy rasowe, takie jak: wytrzymałość na ciężkie warunki, wysoka produkcyjność mleczna i charakterystyczne nakrapiane umaszczenie. Właśnie owemu umaszczeniu rasa zawdzięcza swą nazwę - w języku hiszpańskim florido - kwiecisty, zdobny.

 

Morfologia:

- mocno zaznaczony dymorfizm płciowy,

- zwierzęta dające wrażenie witalności i siły;

- głowa dosyć długa, o profilu wypukłym, u samców zawsze broda;

- gałki oczne mało wystającyce, kolor - od jasnożółtego do brązowego, dopuszczalny niebieski;

- uszy długie i szerokie, nisko osadzone, zwisające;

- rogi łukowato wygięte ku tyłowi, zazwyczaj końcami zwrócone na zewnątrz, a czasem też występuje typ prisca; rogi występują u większości populacji;

- tułów długi, głęboka klatka piersiowa; duża wydajność oddechowa; krzyż wąski i kątowany, przechodzący w prostą i silną linię grzbietową; zad długi, szeroki, lekko spadzisty;

- wymię dobrze rozwinięte, okrągławe i mocno osadzone, ale o średniej głębokości; strzyki dobrze zaznaczone, ułożone pionowo;

- kończyny silne, stosunkowo długie, dobrze kątowane, kości płaskie;

- szata: białe nakrapianie na tle w kolorze od płowego poprzez czerwone aż do czarnego, gdzie preferowane są odcienie brązu (nakrapianie czarne na białym tle nazywa się estornino);

- masa: samce 80 -120 kg, a samice 60 - 80 kg;

 

Produkcyjność:

Rasa o wysokiej wydajności mlecznej. Mleko wysoko cenione w serowarstwie - ze względu na wysoką zawartość tłuszczy i białka.

 

 

DNI LAKTACJI

Kg MLEKA/LAKT.

% TŁUSZCZY

% BIAŁKA

PIERWORÓDKI

254

457,69

4,92

3,31

WIELORÓDKI

286

662,23

5,04

3,35

 

Rasa charakteryzuje się wysoką plennością: pierworódki 1,5, a wieloródki 1,9. Stosunkowo często zdarzają się cztery koźlęta w miocie. Młode mają wysoką masę urodzeniową: samiczki ok. 3,4 kg, a samce ok. 3,6 kg i znaczne przyrosty - ok. 180 g na dzień. Osiągają w 20 - 30 dniu życia masę ciała ok. 8 - 10 kg.

Zaletą tej rasy jest to, że przy bardzo wysokiej wydajności mlecznej, znakomicie adaptuje się do chowu ekstensywnego. Jest odporna na ciężkie warunki pogodowe, zarówno na upalne południowe lata, jak i mrozy w górzystych regionach Hiszpanii.

 

Cechy dyskwalifikujące:

- podwójne strzyki (u obu płci),

- podwójne ujście strzyków,

- brak charakterystycznego umaszczenia,,

- umaszczenie trzykolorowe,

- przodozgryz,

- małe uszy, uszy stojące,

- brak typowego wypukłego profilu,

- koźlęta mono (małpy) - mutacja charakteryzująca sie ekstramalnie krótkimi uszami;

 

Przepuklina dysku

Otto - buldog francuski, 13.7 kg, 5 lat, samiec

Wywiad:

Pies zeskoczył z łóżka i zaczął piszczeć. Kończyna tylnia lewa wydaje się być sztywna.

Wydaje się ją włóczyć w czasie chodu. Sytuacje takie u tego pacjenta powtarzają się mniej więcej co pół roku, ze względu na zdiagnozowaną przepuklinę dysku w okolicy kręgów lędźwiowych. Dwa dni temu nastąpił nawrót objawów.

W domu podano mu jak zawsze w takiej sytuacji:

Dacortin 5 mg 1,5 tabl./dzień

Miolastin ¼ talb./ dzień

Onicondro 20 mg 1tabl./dzień

Omeprazol 10 mg

Badanie kliniczne:

Zwierzę ożywione, wesołe

Błony śluzowe zaróżowione

CRT< 2s

Brak odwodnienia

Węzły chlonne niepowiększone

HR 96, RR 22

T= 37,8°C

Brak bólu przy palpacji jamy brzusznej

Badanie neurologiczne:

Zwierzę nie wykazuje bólu na wysokości kręgosłupa. Przy ocenie propiocepcji  kończyn zauważono jej delikatne zmniejszenie. Czucie głębokie w niektórych momentach zaburzone.

Po 10 dniach atak powtarza się. Widoczna ataksja tylnych kończyn, ból okolicy lędźwiowej, propiocepcja zaburzona, prawdopodobne pogorszenie stanu. Zaleca się powtórzenie TK.

Kręgosłup nieustannie daje się we znaki zwierzęciu, dlatego też zdecydowano się na wykonanie zabiegu hemilaminectomii w odcinku lędźwiowym L5-L6 z usunięciem zalegającego materiału

Pozabiegowo:

Rimadyl 2 mg/kg/12 h

Cefaleksyna 20 mg/kg/12 h

 

Więcej artykułów…

  1. Amputacja EAI