Hydrocephalus
| 
Hydrocephalus
Ive - chichuachua, 11 miesięcy, samiec niekastrowany, 1,9 kg:
Pies zgłoszony do kliniki w niedzielny wieczór, z powodu zalegania na boku, braku apetytu i dezorientacji.
Wywiad:
Od około tygodnia znaczna zmiana zachowania - piesek zdezorientowany, apatyczny, wg właściciela wykazuje także objawy zaburzenia widzenia. Od dziś nie jest w stanie utrzymać równowagi - od razu się przewraca. Nie przyjmuje wody i pokarmu. Zalega na boku.
Właściciel, zapytany o tempo rozwoju psa w wieku szczenięcym przyznał, że faktycznie piesek miał problemy z uczeniem się prawidłowych psich zachowań, nie był skupiony, nie potrafił wykonać najprostszych komend lub szybko zapominał ich znaczenie. Do tej pory właściciele nie uważali tego za oznakę choroby, raczej zarzucali to na karb charakteru lub też niskiej inteligencji tak małego pieska.
Badanie kliniczne:
Błony śluzowe i CRT w normie, temp. 37,9, puls 140/min, węzły chłonne niepowiększone,
brzuch miękki. Pies upada i zalega na prawej stronie ciała z dobrzusznym wygięciem szyi.
Zez dobrzuszny, powiększona mózgoczaszka.
Badanie neurologiczne:
* świadomość: nieprawidłowa - otępienie
* zachowanie: nieprawidłowe - piesek wystraszony, apatyczny, zdezorientowany
* postawa: nieprawidłowa - zaleganie z wygięciem szyi
* chód: nieprawidłowy - nie jest w stanie stać
* Nerwy czaszkowe:
zez dobrzuszny
odruch zagrożenia - obustronnie nieobecny
test z watą - obustronnie brak reakcji
odruch źreniczny - obustronnie brak
odruch rogówkowy - zachowany
czucie twarzy zachowane
połykanie w normie
* Odruchy rdzeniowe:
zginaczowe obustronnie zachowane, lekko wzmożone w kończynach tylnych
* Czucie bólu:
zarówno ból powierzchowny jak i głęboki - prawidłowe
Diagnoza różnicowa:
Wodogłowie, choroba Addisona, shunt wątrobowy, hipertonia.
Panel badań krwi - morfologia, biochemia w normie, poziom amoniaku prawidłowy, elektrolity prawidłowe.
Pies został zatrzymany w szpitalu. Po rozmowie z lekarzem właściciel zdecydował, że chciałby wykonać badanie potwierdzające chorobę, jednak w przypadku wodogłowia nie zdecyduje się na leczenie operacyjne.
Wykonano badanie metodą tomografii rezonansu magnetycznego.
W obu sekwencja, T1 i T2 potwierdzono obecność znacznej ilości płynu, rozszerzenie komór mózgu z zanikiem tkanki nerwowej. Ze względu na rozległość zmian w mózgu decyzja o eutanazji pieska wydaje się być jedyną słuszną. Tak duży ubytek tkanki , nawet po wykonaniu zabiegu, nie pozwoliłby psu funkcjonować samodzielnie.
Przetoka powrózka nasiennego (septic Funiculitis)
|
Przetoka powrózka nasiennego (septic Funiculitis):
2 letni wałach rasy gorącokrwistej 2 miesiące po zabiegu kastracji przyjechał do kliniki z objawami ropnego wypływu w okolicy worka mosznowego po prawej stronie. W badaniu początkowym sądzono, iż zainfekowany jest tylko jeden powrozek, natomiast po ułożeniu konia na stole operacyjnym zauważalna była również druga przetoka - dużo mniejszych rozmiarów.
Takie powikłania pokastracyjne mogą się zdarzyć, gdy zostawiamy otwartą ranę do gojenia. Dochodzi do kontaminacji rany i gdy nie ma odpowiedniego drenażu z rany, w efekcie dochodzi do infekcji powrózka nasiennego. Do infekcji powrózka może również dojść na skutek użycia niedostatecznie czystych narzędzi lub niesterylnych nici użytych do zakładania pętli. Schorzenie charakteryzuje się obrzękiem napletka i moszny, a dodatkowo może pojawić się zmęczenie, gorączka oraz mogą również wystąpić objawy kulawizny. Zainfekowany powrózek powiększa się na skutek rozrostu tkanki granulacyjnej i ropni.
Pobrano wymaz z przetoki powrózka z wynikiem; MRSA
Zabieg:
Lewostronnie przetoka ok. 1 cm w obszarze mosznowym została spreparowana do momentu znalezienia m.cremaster i powrózka nasiennego ze zdrowo wyglądającą tkanką. Z ograniczeniem krwawienia założono emaskulator na ok. 30 min., następnie włożono w pustą przestrzeń tampony i przy użyciu Backhausów zamknięto ranę.
Prawostronnie przetoka o średnicy ok. 2 cm nad kanałem pachwinowym. Preparacja ze strony mosznowej w kierunku kanału pachwinowego, koagulacja przy użyciu kautera, płukanie NaCl, powrózek był przyrośnięty wraz z mięśniem do ściany kanału pachwinowego, od otworu zewnętrznego do wewnętrznego. Kanał przetoki sięgał głębiej, dalsza preparacja w kierunku podkolanowym ( ok. 5 cm głębokości) po zidentyfikowaniu zdrowej części powrózka i mięśnia założono emaskulator. Zamknięto jak poprzednie.
Pooperacyjnie występowało krwawienie post OP do kilku dni po zabiegu, jednak zszycie ran nie było konieczne. Również lekki obrzęk napletka. Standardowa toaleta ran.
Farmakoterapia:
Post OP dwukrotne podanie Vendal (morfina) 0.1 mg / kg
Penicylina G 30.000 IU / kg 3 razy dziennie i.v
Po 4 dniach post OP: Phenylbutariem 5ml p.o 2 x dziennie przez 4 dni
Po 12 dniach od zabiegu ponowiono próbę mikrobiologiczną - nadal wykryto MRSA.
Wznowiono więc antybiotykoterapię: Penicylina 4 razy dziennie plus Prisulfan (TMS) 2 x dziennie przez 3 dni.
Koń w dobrym stanie wrócił do domu.
