Hemopericardium
| 
Midas - pies w wieku 10 lat i 3 miesiące, samiec kastrowany, rasy Golden Retriever:
Wywiad i badanie kliniczne
Midas został przyjęty na ostrym dyżurze z powodu letargu w domu przez kilka ostatnich dni. Przewrócił się również podczas spaceru.
Podczas badania Midas nadal był żywy, ale bardzo osłabiony. Osłuchiwanie klatki piersiowej ujawniło stłumione szmery sercowe, szybkość około 140 bpm, a jego częstość oddechów była 60 bpm. Badanie palpacyjne jamy brzusznej wskazywalo na boleność i był wyczuwalny płyn. Puls peryferyjnie był słaby i nitkowaty.
Badania
• Hematologia i biochemia: brak istotnych nieprawidłowości;
• Badanie USG jamy piersiowej: duży wysięk osierdziowy z objawami tamponady;
• USG jamy brzusznej: duża ilość wodobrzusza, śledziona nie była dobrze widoczna;
• Echokardiografia: wykazała masę u podstawy serca, najprawdopodobniej chemodectoma .
Diagnoza
• wysięk osierdziowy,
• guz podstawy serca,
• wodobrzusze;
Leczenie
• Pericardiocenteza: Midas został poddany sedacji z 0.1 mg/kg butorfanolu IV. Jego wysięk osierdziowy został usunięty (około 80 ml krwistego płynu). EKG w trakcie postępowania było stabilne. Po procedurze, wykonano ponowne USG, które wykazalo znaczną poprawę pracy serca.
• Diureza: Spirinolactone 80 mg PO jako jednorazowe podanie. Furosemid 40 mg PO BID rozpoczęte kolejnego dnia.
• Synulox 750mg PO BID rozpoczęte kolejnego dnia;
• Kolejnego dnia nastąpiło ponowne nagormadzenie się płynu w worku osierdziowym i tamponada serca. Powtórzono pericardiocentezę i usunięto dalsze 80 ml płynu.
Komentarz
Niestety wysięk osierdziowy ponownie wystąpił po drugim drenażu. Po dyskusji dotyczącej rokowania i ewentualnej pericardectomii paliatywnej, właściciel zdecydował się na eutanazję.
HCM w wyniku miocarditis?
|
Louis - 4 lata i 5 miesięcy, samiec rasy Maine Coon:
Wywiad i badanie kliniczne
Louis przybył na kontrolę, ponieważ choruje na kardiomiopatię. Aktualnie pacjent nie wykazuje żadnych nowych problemów sercowych. Czasami ma cuchnący oddech - ze względu na zmiany, jakie odnotowano w jego jamie ustnej kilka miesięcy temu. Dotychczas był poddawany przerywanej antybiotykoterapii, ale w najbliższej przyszłości może wymagać operacji. Jego apetyt był dobry, mimo zmian w jamie ustnej. Louis miał jeden epizod zasłabnięcia (przed świętami Bożego Narodzenia), ale lekarz pierwszego kontaktu nie uznal go za pochodzenia sercowego. Obecnie pacjent przyjmuje furosemid, spironolakton, aspirynę i benazepril.
W badaniu klinicznym:
- nie stwierdzono szmeru,
- pacjent miał zmienne tętno: 140-160,
- nie stwierdzono galopu,
- częstość oddechów: 56 na minutę.
Ponadto odnotowano małą zmianę na lewym spojeniu wargi.
Kot był żywy, nie wykazał żadnych nieprawidłowości w badaniu palpacyjnym jamy brzusznej.
Ważył 6,9 kg.
Diagnoza
Kardiomiopatia - kardiomiopatia niesklasyfikowana kotów
Badania
Echokardiografia: wszystkie komory mają normalne wymiary.
Wszystkie zastawki wyglądały normalnie. Miał dobrą funkcję skurczową. Nie było zaburzeń czynności rozkurczowej. Częste były pojedyncze przedwczesne skurcze komorowe skanowania. Nie wystąpiły istotne zmiany w stosunku do poprzedniego skanowania z wyjątkiem arytmii.
Biochemia: oczekiwanie na wyniki;
Komentarz
Nie ma dowodów na pogorszenie jego funkcji serca. Istnieją pewne przedwczesne skurcze komorowe, które można domniemywać z powodu kardiomiopatii, jednak nie są one uważane za poważne i nie są przeciwwskazaniem do znieczulenia. Serce pacjenta pozostaje stabilne od roku, dlatego możemy wycofać furosemid.
Ponadto kilka miesięcy temu Luis cierpiał na bardzo trudną infekcję jelit, w czasie której rozwinęła się również niewydolność serca. Możliwe również, że przeszedł zapalenie mięśnia serca, które mogło mieć miejsce w czasie poprzedniej biegunki. Niskie stężenie troponiny jest jednak dobrym znakiem, ale nie wyklucza choroby serca.
Leki
- Furosemid - zatrzymany;
- Przepisano:
1 ) Fortekor ( benazepril 2,5 mg ) 1 tabletka na dobę,
2 ) PRILACTONE ( spironolakton 10 mg) 1 tabletka rano,
4 ) Kwas acetylosalicylowy (75 mg ) 1/2 tabletki dwa razy w tygodniu, z jedzeniem.
Dieta i ćwiczenia: jak normalnie
Następna wizyta: za 12 miesięcy lub wcześniej, jeśli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy.