Syndrom brachycefaliczny
PEPSI- syndrom brachycefaliczny
Pepsi- 7 letnia wykastrowana suczka rasy mops.
Od zawsze miała problemy z oddychaniem, w szczególności w lecie podczas wysokich temperatur nasilała się duszność wdechowa, świszczenie i rzężenia podczas oddychania. Objawom tym nie towarzyszy gorączka, wypływ z nosa oraz kaszel. Pepsi miała padaczkę, jednak od 4 lata nie wystąpił żaden atak. W badaniu ogólnym wykazano zwężenie nozdrzy oraz przebarwienie- bliznę po wrzodzie rogówki na oku prawym. Przyspieszony oddech i puls, podczas osłuchiwania obecny zaostrzony pęcherzykowy rysunek płuc, tony serca słabo słyszalne.
Badanie RTG- zarówno klatka piersiowa jak i brzuch bez znaczących zmian. Typowa dla rasy konformacja klatki piersiowej, rysunek płuc fizjologiczny w niewielkim stopniu oskrzelowo- śródmiąższowy.
Tomografia komputerowy głowy: nieprawidłowa małżowina nosowa dobrzuszna lewa oraz odchylenie przegrody nosowej powodujący obstrukcję wspólnego przewodu nosowego. Przerost podniebienia miękkiego. Poluzowanie kłów górnych. Obustronna przepuklina C2/3 (protruzja dysku) z położeniem wewnątrz otworu- Interner Hydrocephylus.
Leczenie chirurgiczne: plastyka podniebienia miękkiego oraz plastyka skrzydełek nosowych.
Usunięcie nadmiaru tkanki podniebienia miękkiego z użycie kautera i nożyczek Metzenbauma. Plastyka skrzydełek nosowych z wykorzystaniem techniki wycięcia dużego pionowego klina.
Przypadek 7 - HSA
Przypadek 7 – HSA
ULPU – kotka europejska, sterylizowana 3,5 roku, waga 3,4 kg.
Pod koniec stycznia u Ulpu wykryto guz śledziony, badaniem histopatologicznym ustalono rozpoznanie – naczyniakomiesak krwionośny śledziony - hemangiosarcoma. Kotka została skierowana na rozpoczęcie leczenia doksorubicyną.
24.01.2013 Ulpu została przyjęta w związku z apatią i wymiotami utrzymującymi się od kilku dni. Właściciele zaznaczyli, że kotka od zawsze wymiotowała średnio raz w tygodniu. Badanie morfologiczne i biochemiczne krwi nie odbiegało od normy. W badaniu ogólnym jedyną nieprawidłowością była wyczuwalna zmiana – masa w jamie brzusznej. W przeprowadzonym badaniu USG wykryto zmianę w ogonowej części śledziony, dobrze odgraniczoną, aechogenną, średnicy około 4 cm. Możliwe rozpoznania to nowotwór, krwiak, ropień, skręt śledziony. Wątroba była nieco niejednorodna, pęch. żółciowy w normie. Pozostałe narządy jamy brzusznej były prawidłowe, nie było oznak wolnego płynu w jamie brzusznej ani powiększonych węzłów chłonnych. Wykonano RTG jednak rysunek płuc nie nasuwał podejrzeń zmian przerzutowych. Następnego dnia Ulpu przeszła zabieg splenektomii, usunięty narząd wysłano do badania HP, którego wynik określił zmianę jako nowotworową – hemangiosarcomę. W trakcie operacji dokonano przeglądu pozostałych narządów, z żołądka usunięto bezoary 3cm i 2cm. Być może one były przyczyną wymiotów. Następnego dnia po zabiegu kotka została wypisana do domu z zaleceniem zgłoszenia się na rozpoczęcie chemioterapii.
19.02.2013 stan kotki był bardzo dobry, rana pooperacyjna zagoiła się prawidłowo. Kotka ma apetyt, jest chętna do zabawy, właściciel nie zauważył żadnych niepokojących objawów. Błony śluzowe różowe, węzły chłonne prawidłowe, niepowiększone, serce i płuca osłuchowo bez zmian, brzuch lekko napięty w trakcie omacywania ale kotka nie protestowała w trakcie.
Plan leczenia jest podobny do tego stosowanego u psów z HSA śledziony. Przypadki tego nowotworu u kotów oraz protokoły jego leczenia nie są bogato opisane w literaturze. Protokół zakłada 5 krotne podanie doksorubicyny w dawce 25 mg/m2 w odstępach trzytygodniowych. Po podaniu leku po tygodniu Ulpu ma zgłaszać się na kontrolne badania krwi – poziom leukocytów, trombocytów, Ht, poziom Hb mogą gwałtownie spaść w wyniku stosowania leku. Po trzeciej dawce zalecono wykonanie kontrolnych badań USG i RTG w poszukiwaniu możliwych przerzutów i ocenę skuteczności leczenia i jego kontynuacji. HSA jest guzem złośliwym, szybko rosnącym i o dużym potencjale do dawania przerzutów. Rokowanie jest bardzo ostrożne a możliwość leczenia bardzo limitowana. Nie można jednoznacznie określić jaki jest średni czas przeżycia w przypadku zastosowania chemioterapii. W odniesieniu do psów średnie wyniki kształtują się na 4-6 m-cy od postawienia rozpoznania.
Właściciele Ulpu zostali poinformowani o ryzyku i rokowaniu nawet mimo podjętego leczenia. W chwili obecnej stan kotki jest bardzo dobry. Parametry krwi są w normie:
- WBC 8.42 10E9/l (4.0 -15.5)
- RBC 8.17 10E12/l (5.0-10.0)
- Hb 113 g/l (80-150)
- HT 35.2 % (24-45)
- neutr. 5,09 109/l (1.1-10.0)
Rozpoczęto leczenie doksorubicyną w ilości 5,6 mg ( 25 mg/m2 ) we wlewie dożylnym ( + 20 ml r-ru soli fizjologicznej ). W trakcie podawania kroplówki nie stosowano żadnych leków przeciwwymiotnych. Właściciele dostali receptę na Cerenię 16 mg i zalecenie podawania ¼ Tb raz dziennie aby zapobiec skutkom ubocznym chemioterapii.
Kontrolne badanie krwi ustalono na 27.02 a drugą dawkę doksorubicyny na 12.03.