Maxilektomia
| 
Max - Labrador Retriever, 5 lat, kastrowany:
Pies został przyprowadzony do kliniki z powodu niepigmentowanego guza tkanek miękkich w okolicy podniebienia twardego, sięgającego od kła po stronie lewej do pierwszego przedtrzonowca (205), wielkości 3 cm/3cm. W badaniu palpacyjnym węzeł chłonny podżuchwowy po stronie zmiany był powiększony. Została pobrana biopsja aspiracyjna cienkoigłowa FNA ze zmiany oraz pobliskich węzłów chłonnych. Zdjęcia CT tomografii komputerowej po podaniu kontrastu wykazały, że zmiana sięga do 3 przedtrzonowca(207). Widoczna była liza kości podniebienia twardego oraz szczęki powodowana przez zmianę oraz penetrację guza do jamy nosowej.
Badanie wykazało powiększenie węzłów chłonnych podżuchwowych oraz zagardłowych Badanie krwi (profil hematologiczny, biochemia) było w normie. Z powodu dużego ukrwienia operowanego rejonu i ryzyka znacznej utraty krwi, została również zbadana grupa krwi psa. Hematokryt przed operacją wynosił 42 %. Właściciele po zapoznaniu się z ryzykiem, jakie niesie operacja oraz “nowym” wyglądem zwierzęcia po operacji, zdecydowali się na zabieg maxilektomii.
Węzły chłonne po stronie zmiany zostały usunięte i wysłane do dalszego badania histopatologicznego i oceny guza. Ponieważ w trakcie operacji doszło do dużej utraty krwi i ht był na poziomie 30 %, Max został poddany transfuzji krwi.
Pies został wypisany do domu po trzech dniach hospitalizacji, z zastosowaniem terapii przeciwbólowej oraz fluidoterapii.
el ninio
|
Prypadek 10 - El Ninio:
Anamneza
Koń przyjechał do kliniki z mocną kulawizną 5/5. Dwa tygodnie wcześniej nastąpił na gwóźdź , 5cm głębokości w centralnej części strzałki . Leczony przez lekarza terenowego antybiotykoterapią i NSAIDs. Nastąpiła duża poprawa, jednak następnie pogorszenie i ropny wypływ z ran w kopycie, kolejne polepszenie po medykacji i znów pogorszenie.
Podejrzewano septyczne osteitis k. kopytowej i zapalenie struktur miękkich w tej okolicy. Wykonano zdj RTG wykazujące zmiany w kości kopytowej . W badaniu krwi znaczna limfopenia i SAA 1076 mg/L , Białko w płynie stawowym 7,0 g/dl. Zdecydowano się na punkcje bursa podotrochlearis, stawu kopytowego oraz pochewki ścięgnowej mięśni zginaczy. Zdiagnozowano septyczne zapalenie struktur; pochewki ścięgnowej i bursa podotrochlearis oraz komunikację tych struktur z raną. Staw kopytowy nie wykazał zmian zapalnych. Wykonano w pełnej anestezji tendoskopię, opracowanie rany i wycięcie martwiczej tkanki. Portale artroskopu umieszczono w pochewce ścięgnowej zginaczy, w stawie kopytowym. Wypłukano dobrze struktury, duży obrzęk tkanek, wykonano również bursoskopię. Zamknięto portale, soczęk namoczony amikacyną wsadzono w ubytek w kopycie, na to założono tegaderm i sterylny opatrunek. Amikacynę do stawu kopytowego.
Opieka pooperacyjna
Koń przez kolejne 3 tygodnie pozostawał w klinice. Po zabiegu polepszenie chodu jednak wciąż znaczy ból, założono katheter epiduralny. Przez kolejne 2 tygodnie antybiotykoterapia Penicylina 4 razy dziennie 30.000IU, następnie zmniejszono dawkę, Gentamycyna 1 dziennie 6,6 mg/kg. Morfina przez katheter epiduralny 0,1 mg/kg początkowo co 6h,następnie co 8h potem co 12h ( po 4 dniach zakończono podawanie morfiny).
Co drugi dzień zmiany opatrunku z nasączonym sączkiem bacytracyną wkładanym w ubytek w kopycie plus RLP (regional limb perfusion) amikacyną do v. saphena.
Po 4 dniach kontrola SAA- 585 mg/L oraz białko w płynie synowialnym 3,0 g/dl.
Kontynuacja medykoterapi i
Po 6 tygodniach leczenia daje duża kulawizna. Zdecydowano wykonać badanie tomografem komputerowym. Okazało się, że trzeszczka kopytowa jest mocno uszkodzona, widoczny odizolowany fragment. Brak alternatywnego leczenia, konia uśpiono.
