Uveitis

Kot europejski, samica, dorosła, z kolonii bezpańskich kotów, nieszczepiona:

 

Skierowana do szpitala ze względu na widoczny obrzęk w miejscu usuniętego rok wcześniej oka.

Zauważono, iż kot stał się bardziej apatyczny, nie przyjmował pokarmu.

W szpitalu stwierdzono  podwyższoną temperaturę oraz biegunkę.

W czasie badania klinicznego zauważono dużą bolesność okolicy głowy, którą kot okazywał agresywnością. Kota spremedykowano w celu omacania okolicy oczodołu.

Przy pomocy strzykawki usunięto 10 ml krwistego płynu z miejsca po usuniętym oku.

Nie zauważono żadnego otworu, przez który płyn mógłby się wydostawać ani ranki, przez którą miejsce to mogłoby się zainfekować. Zaobserwowano trudnośći w oddychaniu spowodowane wypływem z nozdrzy.

Buprenorfina

Amoksycylina

Metronidazol

Na nastepny dzień umawia się konsultację okulistyczną.

Badanie okulistyczne oka prawego:

Brak reakcji na zagrożenie (zbliżająca się dłoń)

Odruch Dazlle’a negatywny

Brak odruchu zwężania źrenicy

Widoczne synechie tylne (przywieranie tęczówki do soczewki)

Oko wydaje się być duże, wyłupiaste

Test Schirmmera 10 mm

Fluresceina – widoczna lekka powierzchniowa erozja rogówki

Ciśnienie – 25 mmHG

Przy omacywaniu okolicy oczodołu lewego nie stwierdzono ponownie zbierającego się płynu ani bolesności.

Podsumowanie: obecność synechii jest patognomiczne dla uveitis.  Rozmiar i struktura oka  oraz badanie tonometrem wskazują na uveitis hypertonica . Brak możliwości leczenia . Zaleca się enukleację drugiego oka.

Za prawdopodobną przyczynę zebrania się płynu w oczodole uważa się nieusunięcie gruczołu łzowego                 (cytologia: niewielka ilość komórek, zawartość podobna łzom).

Kotu wykonano także test na białaczkę. Wynik okazał się wątpliwy. Jednak po wysłaniu do innego laboratorium był pozytywny.

Ze względu na to, iż kot ten żyje w kolonii i nie odczuwa bólu w oku prawym, zabiegu zaniechuje się.

 

Leczenie: Chloramfenikol in gtt

                 Virbagen in gtt

                 delikatny miejscowy NLPZ in gtt

Omdlenia u kota

Lawrel - 8 lat i 10 miesięcy, samica sterylizowana, europejski krótkowłosy:

Wywiad i badanie kliniczne:
Lawrel został skierowany na kardiologię z powodu epizodów omdlenia. Problem ten rozpoczął się przed 2 tygodniami. Kotka nie zareagowała na terapię lekami przeciwpadaczkowymi. Ponadto pacjenta miała również kilka epizodów duszności, ale nastąpiła poprawa po podaniu diuretyków.
W badaniu tętno było zmienne i nieregularne. Częstość oddechów była nieco podwyższona, ale bez oznak wysiłku. Udowe pulsy były słabe.
 
Badania:
Echokardiografia: wykazała powiększenie lewego przedsionka. Niektóre obszary lewej komory są pogrubione, natomiast inne były bardzo cienkie. Kurczliwość serca była obniżona. Były obecne też częste przedwczesne skurcze komorowe.
Badanie krwi: zarówno BUN i kreatynina były nieco podwyższone.
Troponina I: 1,93 ng / ml ( 0-0.16 ng / ml) - podzyższona

Diagnoza: kardiomiopatia niesklasyfikowana kotów z niewydolnością serca

Komentarz:

U Lawrel zdiagnozowano kardiomiopatie niesklasyfikowana. Epizpody omdlenia mogly wystpaic wtórnie do zakrzepu w OUN i / lub serca powodujac zator. Z uwagi na łagodna azotemie zmniejszyliśmy dawkę furosemidu. Właściciel został poinformowany o uważnym monitorowaniu oddychania w domu.

Leki
Furosemid 20 mg: pół tabletki co 12 godzin
Pimobendan 1,25 mg: 1 tabletka co 12 godzin
Klopidogrel 75 mg: ćwierć tabletki raz dziennie - aby zmniejszyć szanse tworzenia zakrzepów

Dieta: unikać słonej żywności i słodyczy
Ćwiczenie: normalna aktywność

Następna wizyta: za 2 tygodnie - dla powtórnej kontroli.