Ocena konsumencka cz. 2

Orzechy pistacjowe poddane zostały prażeniu a następnie ocenie konsumenckiej na grupie hiszpańskich konsumentów. W Hiszpanii, odmiennie jak miało to miejsce w badaniu pierwszej części przeprowadzonej w Polsce, Słowacji oraz Francji, ocenie poddane zostały wszystkie odmiany (X, Y, Z). Najwyżej oceniona została odmiana Y, otrzymując 7 punktów w 10 stopniowej skali. Pozostałe odmiany, Z i X,  nie różniły się statystycznie istotnie (wg ANOVA) uzyskując kolejno oceny 6,6 oraz 6,9. Jeżeli przyjąć jako kryterium sposób irygacji, w każdej z trzech odmian, najprzychylniej zostały przyjęte pistacje nawadniane sposobem T0; otrzymały najwyższą ocenę (7,1) oraz najwięcej konsumentów zadeklarowało chęć ich zakupu; sposoby irygacji T1 oraz T2 ocenione zostały na 6,8 i 6,7. Sytuacja wyglądała inaczej jedynie dla odmiany Y, gdzie potencjalnie najchętniej kupowanymi były owoce pistacji T2. W jednym z pytań, ankietowani poproszeni zostali o uszeregowanie próbek od najmniej, do najbardziej preferowanej. Wyniki, zostały poddane testowi Friedmana, który nie wykazał istotnych różnic pomiędzy T0, T1 oraz T2 dla odmian każdej z odmian. W pytaniu o kryteria wyboru, możliwe było zaznaczenie kilku odpowiedzi. Najbardziej istotnymi kryteriami, jakimi kierowali się ankietowani, były kruchość (82%) oraz smak pistacji (80%). Dla blisko połowy ważne były również twardość (45%), orzechowy aromat (45%) oraz prażony posmak (44%). Mniej ważne okazały się słony smak (32%), rozmiar (27%) oraz kolor (19%).

Otrzymane wyniki warto porównać do otrzymanych wcześniej rezultatów z badań polskich, słowackich oraz francuskich konsumentów – średnie oceny to T0 - 7,3, T1 – 7,5 oraz T2 – 7,2. Niższe noty w Hiszpanii świadczyć mogą o mniejszym upodobaniu Hiszpanów do pistacji, które są tutaj bardziej powszechne niż w krajach Europy Środkowej. Różnie zostały ocenione również sposoby irygacji – orzechy partii T0 w Hiszpanii zostały najlepiej ocenione, podczas gdy konsumentom z pierwszej części doświadczenia, bardziej do gustu przypadły orzechy partii T1 (56% konsumentów zadeklarowało chęć kupna). Ciekawą obserwacją jest również porównanie kryteriów polskich do hiszpańskich – aż dla 74% polskich konsumentów ważny był słony smak, kiedy jedynie dla 32% konsumentów hiszpańskich był to istotny czynnik. Bardziej zwracamy uwagę na słodki smak (18%/7%) a mniej na rozmiar (6%/27%); dużo ważniejsza jest dla nas kruchość (29%/4%) i nieco mniej orzechowy i prażony posmak (kolejno 35%/44% i 32%/45%).

Oznaczanie związków lotnych cz.1

Przed przystąpieniem do oznaczania związków lotnych przygotowano wzorzec (internal standard), odważając 5mg octanu benzylu i rozcieńczając w 10mL heksanu. Wzorzec dodany zostanie do każdej z próbek i występując w tej samej ilości i jednakowym czasie retencyjnym, stanowić będzie punkt odniesienia. Jako materiał do badań, posłużyły prażone pistacje, ze względu na to, iż w tej formie najczęściej spożywane są przez konsumentów. Orzechy zmielono i odważono 5g do specjalnych probówek. Następnie dodano ok. 0,75g soli, 14mL wody oraz 5µL wzorca. Tak przygotowane próbki umieszczono na 40 minut w łaźni wodnej z mieszadłem magnetycznym w temperaturze 40°C. W tym czasie w probówce umieszczona była igła (SPME Devide, Supleco). Podgrzewana próbka uwalniała związki aromatyczne gromadzące się na igle, która po 40 minutach umieszczona została w chromatografie gazowym (SHIMADZU GC-17A) i poddawana analizie przez ok. 50 minut. Powstałe chromatogramy, poddane zostaną analizie mającej na celu identyfikację związków lotnych oraz oszacowanie procentowego udziału poszczególnych substancji. 

Więcej artykułów…

  1. Oznaczanie mikroelementów