Basket OP
| 
Wywiad:
- 9 miesięczny źrebak, oldenburger
- odstaje od pozostałych źrebiąt w stadzie
- właściciele zgłaszają występowanie problemów z koordynacją ruchów i poruszaniem
- trudnosci w podawaniu nóg do czyszczenia
- zachwiania równowagi
- sztywność tylnych kończyn
- problemy z zawracaniem i cofaniem
Koń przyjęty do kliniki w stanie ogólnym dobrym
Zalecono przeprowadzenie pełnego badania neurologicznego i mielografii
Badanie neurologiczne:
Przeprowadzono zarówno badanie w pozycji stój, jak i w ruchu. Stwierdzono problem z utrzymaniem rownowagi na trzech nogach, nieco opóźnioną korekturę kończyn, mniejszego stopnia ruchomość szyjnego odcinka kręgosłupa. Czucie skórne zmniejszone w odcinku lędźwiowym. W badaniu w ruchu ewidentne problemy z koordynacją tylnych kończyn, pacjent zachowuje się jakby był pod wpływem sedacji. W ruchu na ciasnym okręgu i po wężyku wyraźne zataczanie łuku uniesioną, zewnętrzną kończyną. Próba cofania zakończona po kilku krokach przysiadaniem na zadzie. Powtórzenie prób z uniesioną głową- nasilenie objawów. Niezborność ruchowa oceniona na 3 w skali 5 stopniowej.
Mielografia:
Badanie wykonane w znieczuleniu ogólnym infuzyjnym za pomocą ketaminy i tiopentalu przy premedykacji mieszanką acepromazyny i ksylazyny (do położenia użyto mieszanki diazepamu i ketaminy). Pacjent w ułożeniu bocznym. Po aseptycznym przygotowaniu pola operacyjnego wkłucie do kanału kręgowego wykonane w spatium atlantooccipitale. Pobrano sterylnie do dalszych badań ok 70ml płynu mózgowo rdzeniowego, w jego miejsce podano środek kontrastujący(roztwór jodu). Wykonano szereg projekcji RTG odcinka szyjnego kręgosłupa zarówno w ułożeniu wyprostowanym jak i w zgięciu (rollkur). Widoczne zwężenie szerokości kanału kręgowego na wysokości C3/C4 i C4/C5.
Stwierdzono występowanie Wobbler syndrome
Pacjent zakwalifikowany do przeprowadzenia Basket-OP
(zabieg wszczepienia implantów w celu zniwelowania ucisku na rdzeń kręgowy)
Zabieg przeprowadzony w znieczuleniu ogólnym mieszanym: wziewnym(za pomocą izofluranu) i infuzyjnym (roztwór ketaminy i dobutaminy). Pacjent stale monitorowany za pomocą EKG. Ułożenie grzbietowe, szyja uniesiona, głowa wyprostowana. Kręgosłup w linii prostej, kończyny przednie wywiązane w kierunku doogonowym w celu zapewnienia dostępu do jego odcinka szyjnego. Po przygotowaniu pola operacyjnego za pomocą RTG zlokalizowano przestrzenie międzykręgowe C3/C4 i C4/C5 i umieszczono cieniujące w obrazie RTG markery(igły). Wykonano cięcie o długości około 20 cm w lini pośrodkowej szyi od strony brzusznej. Warstwy mięśni rozdzielono na tępo w celu odkrycia kręgosłupa i ustabilizowano hakami tkankowymi. Za pomocą różnej średnicy tytanowych wierteł, frezów i pił nastąpiło przygotowanie miejsca do wszczepienia implantu (basket). Położenie i głebokość przeprowadzanych działań było stale monitorowane za pomocą RTG. Wydrążony matriał odłożony został w sterylnej puszce i przykryty gazikiem nasączonym krwią pacjenta w celu utrzymania szpiku kostnego przy życiu.
Po umieszczeniu w wydrążonym kanale tytanowego implantu następuje wypełnienie wolnej przestrzeni odłożonym wcześniej materiałem kostnym. Przyczyni się to do wytworzenia stałego połączenia (mostek kostny) pomiędzy kręgami ustabilizowanymi za pomocą implantu w położeniu zapewniającym brak ucisku na rdzeń.
Po usunięciu haków tkankowych wykonano kontrolne zdjęcie RTG. Mięśnie i podskórze zamknięto w 3 warstwach w celu zmniejszenia ryzyka powstania obrzęku, cięcie skórne zamknięte za pomocą staplera. Rana pooperacyjna zaopatrzona jałowym opatrunkiem.
Pacjent przetransportowany za pomocą windy do boksu anestezjologicznego i utrzymywany w stanie sedacji w celu przedłużenia okresu wybudzenia i zapewnienia możliwie mało traumatycznego wstania po operacji przy asekuracji na linach.
Po tygodniu od operacji wykonano kontrolne zdjęcia RTG
Zalecenia:
- antybiotykoterapia w okresie okołooperacyjnym
- doustne podawanie środków przeciwbólowych w osłonie omeprazolu
- regularna kontrola radiologiczna
- zmiana opatrunku co dwa dni aż do momentu usunięcia zszywek i zagojenia rany skórnej
- Początkowo okres ograniczonego ruchu (klinika, boks 7-10dni), następnie najlepiej boks angielski z własnym, małym wybiegiem (ruch wyłącznie kontrolowany, brak ćwiczen- 2 miesiące). Po tym okresie niezwykle ważne jest przeprowadzenie odpowiedniej fizjoterapii do której zaliczyć można ruch w ręce i zapewnienie niewielkiego wybiegu, a także wszelkiego rodzaju masaże i ćwiczenia poprawiające elastyczność
- należy unikać wiązania konia w celu zredukowania możliwości urazu szyi przy ewentualnym spłoszeniu bądź odsadzeniu się zwierzęcia, nie powinno się korzystać z karuzeli
Przypadek 2
|
Przypadek 2
10 letni pies, niekastrowany samiec rasy owczarek belgijski groenendael.
Skierowany na konsultację w związku z chronicznymi wymiotami praktycznie od 2011 roku. W trakcie wcześniejszych wizyt w miejscowym gabinecie weterynaryjnym przeprowadzone badania laboratoryjne krwi były w normie, do tej pory nie wykonywano innych np. badań obrazowych. Pies prawidłowo szczepiony, odrobaczany, nie było przeprowadzonej diety eliminacyjnej. Podawano omeprazol, tylozynę, maropitant. Czasem wymioty ustępowały na pewien czas. Ostatnio objawy nasiliły się, według opisu właścicieli pies zaczął tracić masę ciała, wykazuje słaby apetyt, jest słabo zainteresowany otoczeniem, apatyczny, wymioty występują praktycznie codziennie, wymioty bez treści pokarmowej, śluzowe, czasem o żółtym zabarwieniu.
Podstawowe parametry: temperatura 39,2 °C HR 80-100 RR 42
Kondycja ciała BSC -3.
Dostępne węzły chłonne niepowiększone, prawidłowe, czas wypełniania kapilar poniżej 3 sec, błony śluzowe różowe, w trakcie osłuchiwania klatki piersiowej stwierdzono nieregularny rytm serca. Płuca osłuchowo prawidłowe. W trakcie omacywania jamy brzusznej lekkie objawy bólowe w przodobrzuszu. Pies ogólnie dość apatyczny, często występował odruch wymiotny, potem ulewanie treści, wymioty rzekome w gabinecie. Brak innych nieprawidłowości.
Wyniki badań laboratoryjnych nie odbiegały od normy:
Badanie morfologiczne krwi:
- WBC 3,28 10E9/l (5,4-17,4)
- RBC 9,30 10E12/l (5,3-8,0)
- Hb 204 g/l (140-203)
- HCT 61,6% (38-57)
- MCV 66,3 fl ( 67-80)
- MCH 22,0 pg (24-29)
- MCHC 331 g/l (345-367)
- Trombocyty 380 10E9/l (102-395)
- Neutrofile 2,2 10E9/l
- Limfocyty 0,62 10E9/l (1,0-5,4)
- Monocyty 0,33 10E9/l (0,1-1,1)
- Eozynofile 0,07 10E9/l (0,1-1,5)
- Bazofile 0,02 10E9/l
Badanie biochemiczne surowicy:
- AFOS 50 U/l ( 33 – 215 )
- AlAT 61 U/l ( 18 – 77 )
- Albuminy 31,6 g/l ( 30 – 41 )
- Bilirubina całkowita 2,5 µmol/l ( 2,5 – 8,5 )
- Fosfor 1,30 mmol/l ( 0,93 – 2,25 )
- Glukoza 5,0 mmol/l ( 4,0 – 6,4 )
- Potas 4,5 mmol/l ( 4,2 -5,4 )
- Sód 149 mmol/l ( 147 – 157 )
- Wapń 2,73 mmol/l ( 2,3 – 3,0 )
- Cholesterol 6,8 mmol/l ( 2,3 – 3,0 )
- Kreatynina 71µmol/l ( 57 – 116 )
- Białko 65 g/l ( 58 – 77 )
- Urea 3,5 mmol/l ( 2,4 -8,8 )
Wykonano profil krzepnięcia – wyniki nie odbiegały od normy.
Badanie kału parazytologiczne: negatywne
FASTest Giardia strip : pozytywny
RTG klatki piersiowej – brak zmian, obraz prawidłowy, niewielkie zmiany w trzonach kręgów piersiowych Th4-Th6 oraz Th9 o charakterze osteofitów
EKG : tachykardia nadkomorowa
USG:
Wątroba o różnej echogenności z ogniskową hipoechogeniczną zmianą.
Pogrubiała i zmieniona ściana żołądka, błona śluzowa pofałdowana, w okolicy żołądka odczynowe węzły chłonne – diagnostyka różnicowa gastritis lub proces nowotworowy.
Powiększona śledziona z ogniskową zmianą hiperechogenną,
Odczynowe, powiększone węzły chłonne krezkowe.
Kolejnym krokiem diagnostycznym byłoby badanie endoskopowe i pobranie biopsji ze zmienionej ściany oraz biopsja aspiracyjna cienkoigłowa ze zmian w narządach wewnętrznych. W diagnostyce różnicowej uwzględniono przewlekłe zapalenie żołądka, nekrotyczne zapalenie żołądka, proces nowotworowy np.. adenocarcinoma. U owczarków belgijskich adenocarcinoma jest stosunkowo często diagnozowana. Biorąc pod uwagę wyniki badań oraz ogólny zły stan psa właściciele podjęli decyzję o eutanazji.